ดรรชนี ๔ อย่าง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 45 / 120

บทที่ ๘ และภาวนา เป็นหลักสำคัญ ประจำวัน ๑๓. ผู้ที่มีอริยวินัย ย่อมปฏิบัติบุญกิริยาวัตถุ ๓ เป็นกิจวัตร สั้นๆ ได้แล้ว เด็กในวัยอนุบาล ก็สามารถเริ่มฝึกให้ทำภาวนาในระยะเวลา ๑๕. การเจริญสมาธิภาวนาเป็นประจำ

บทที่ ๘ กล่าวถึงความสำคัญของการปฏิบัติบุญกิริยาวัตถุ ๓ และการเจริญสมาธิภาวนาในชีวิตประจำวัน โดยระบุว่าผู้ที่มีอริยวินัยสามารถทำได้อย่างต่อเนื่อง แม้กระทั่งเด็กในวัยอนุบาลก็สามารถเริ่มทำได้ เช่น การทาน

២៩៦ คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์ พ.ศ. ๒๕๔๒ และมาตรฐานโรงเรียนกัลยาณมิตร อนึ่ง การจัดการเรียนการสอนธรรมะ ตามหลักสูตรดังกล่าว อย่าง เป็นกิจจะลักษณะ จะทำให้ผู้เรียนเกิดความรู้ความเข้าใจพระพุทธศาสนา ภาคปริยัติหรือ

คัมภีร์ปฏิรูปมนุษย์เสนอแนวทางการจัดการเรียนการสอนธรรมะที่มุ่งให้ผู้เรียนมีความรู้ความเข้าใจในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในโรงเรียนกัลยาณมิตร การเรียนการสอนได้แบ่งออกเป็นภาคปริยัติและปฏิบัติ ซึ่งรวมถึงการทัศ

• 0 • ๖ คัมภีร์กู้วิกฤตชาติ ปัจจัยที่ทำให้คนเราอยู่ดีมีสุข ถ้ามีคำถามว่า ทำอย่างไรจึงจะอยู่ดีมีสุข คนในโลกวัตถุนิยม สมัยนี้ส่วนมากคงจะตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ต้องร่ำรวยสิ จึงจะ อยู่ดีมีสุข แต่เราคงได้

ในโลกปัจจุบัน หลายคนมองว่าการมีทรัพย์สินมากมายเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการมีความสุข แต่ความร่ำรวยไม่ได้การันตีถึงความสุขได้เสมอไป มหาเศรษฐีอาจเผชิญกับความทุกข์ในชีวิต เช่น โรคภัย ครอบครัวมีปัญหา หรือปัญหา

คุณสมบัติของคนดีที่โลกต้องการ พระพุทธองค์ให้ทรงแสดงธรรม อาจพิจารณาได้ว่า เขากำลังประสบ ปัญหาอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้ง ๒ อย่าง คือ ๑) ความหงอยเหงาว้าเหว่ เพราะไร้มารดาบิดาเป็นที่พึ่ง ๒) มีปัญหาในการดำเ

บทความนี้สำรวจคุณสมบัติของคนดีที่โลกต้องการตามหลักธรรมของพระพุทธองค์ โดยเน้นที่การแสดงธรรมและการพัฒนาเข้าใจปัญหาส่วนบุคคลอย่างลึกซึ้ง อาทิ ความหงอยเหงาและปัญหาธุรกิจ โดยพระพุทธองค์ได้แสดงธรรมเพื่อช่วย

คนดีต้องเห็นโทษของอบายมุข .... • ๖๕ เหตุผลที่ทรงขยายความชี้โทษอบายมุข โดยเหตุที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอ่านอัธยาศัยของชาวโลก ที่ปัญญายังหย่อน ยังมีปัญญาไม่แก่กล้าพอที่จะครองธรรมะต่างๆ ได้อย่างลึกซึ้ง แ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ขยายความชี้โทษของอบายมุข 5 ให้ชัดเจน เนื่องจากผู้คนยังขาดปัญญาในการเข้าใจธรรมะขั้นสูง ทำให้ให้มุ่งเน้นเรื่องความอยู่ดีมีสุขในชีวิตประจำวัน การมองเห็นโทษของอบายมุขเป็นแนวทางในการพ

มหาวิบัติของสังคม สรุปปัญหาในทิศเบื้องบน ปัญหาในทิศนี้ อาจแบ่งออกได้เป็น ๒ ประเภท คือ ๑. ปัญหาที่สังคมเห็นชัดเจน คือ ประชาชนเสื่อมศีลธรรม เพราะไม่รู้ธรรมะ แล้วกล่าวโทษว่า เพราะพระภิกษุไม่น่านับถือ ตนจ

บทความนี้กล่าวถึงมหาวิบัติในสังคมที่เกิดจากการเสื่อมศีลธรรมทั้งที่เห็นได้ชัดเจนและไม่ชัดเจน โดยเฉพาะการขาดความรู้ทางธรรมและการทำลายพระพุทธศาสนา ซึ่งส่งผลต่อความเชื่อในศาสนาและการไม่ปฏิบัติหน้าที่ให้สม

6. การจัดเครื่องไทยธรรมถวายพระภิกษุสงฆ์ ไทยธรรม คือ วัตถุสิ่งของต่าง ๆ ที่สมควรถวายพระภิกษุสงฆ์ เพื่อไว้บริโภคใช้สอยโดยไม่ขัดแก่พระวินัย ปกติ หมายถึง ปัจจัย 4 กล่าวคือ เป็นเครื่องเลี้ยงชีวิต 4 อย่าง อ

เครื่องไทยธรรม คือ วัตถุสิ่งของต่าง ๆ ที่ถวายพระภิกษุสงฆ์เพื่อใช้ประโยชน์ในการดำรงชีวิต ปัจจัย 4 ประกอบด้วย จีวร, บิณฑบาต, เสนาสนะ, และคิลานเภสัช โดยเครื่องไทยธรรมที่สามารถถวายได้มีรายละเอียด เช่น เคร

แด่คุณครูด้วยดวงใจ โดย พระภาวนาวิริยคุณ (หลวงพ่อทตตชีโว) เองก็ต้องสอบตก จากใจลูกศิษย์เช่นกัน เพราะถ้าเรานึกไม่ออกว่า ครูที่ดีเป็นอย่างไร เราจะเป็นครูที่ดีได้หรือ จริง ๆ แล้ว ครูที่ดีมีอยู่มากมายในโลกน

ในบทนี้ พระภาวนาวิริยคุณกล่าวถึงคุณสมบัติของครูที่ดี ซึ่งมีทั้งหมด 7 ประการ พร้อมด้วยคุณธรรมพื้นฐาน 3 ประการที่จำเป็นต่อการเป็นครูที่ดี ใจความสำคัญคือการมีปัญญาบริสุทธิ์และความกรุณา บทความชี้ให้เห็นว่

ด ต่าง ๆ ในยุคนั้น และเพราะเหตุนี้เอง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึง ทรงประดิษฐานพระพุทธศาสนา ณ แคว้นนี้เป็นแห่งแรก ธรรมราชาพิมพิสาร พระเจ้าแผ่นดินผู้ครองแคว้นมคธในขณะนั้นคือ พระเจ้า พิมพิสาร พระองค์ทรงมีพระป

บทความนี้สำรวจบทบาทของพระเจ้าแผ่นดินพิมพิสารในแคว้นมคธ ระบุถึงความสามารถในการบริหารและสงคราม พร้อมทั้งการสร้างสัมพันธไมตรีกับแคว้นมหาอำนาจต่าง ๆ ก่อนที่จะมีการบรรลุธรรมจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นเ

ซึ่งมีศัพท์เฉพาะว่า ปฏิปุจฉาพยากรณ์" เพื่อให้พระเจ้าอชาต ศัตรูสามารถตระหนักในสามัญญผลเบื้องต้นด้วยพระองค์เอง โดยตรัสถามพระเจ้าอชาตศัตรูว่า “มหาบพิตรในข้อนี้ตถาคตจะขอย้อนถามมหาบพิตรก่อน โปรดตรัสตอบตามท

เนื้อหาเกี่ยวกับปฏิปุจฉาพยากรณ์ และวิธีการตอบปัญหาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยจำแนกเป็น 4 รูปแบบ รวมถึงการทำบุญและผลบุญที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อมั่น และเบญจกามคุณที่ได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ กา

ว่า “พระอรหันต์” ๒. ทรงเป็นผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพระนามว่า “สัมมาสัมพุทโธ” แปลตามศัพท์ว่า ตรัสรู้ด้วยพระองค์เองโดยชอบ หรือโดยถูกต้อง เมื่อพิจารณาพระบาลีในธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ที่ว่

บทความนี้อภิปรายเกี่ยวกับคำว่า ‘พระอรหันต์’ และ ‘สัมมาสัมพุทธเจ้า’ โดยอธิบายถึงความหมายที่เกิดจากการตรัสรู้ด้วยพระองค์เองอย่างถูกต้อง สัมมาสัมพุทโธแปลว่า การตรัสรู้ด้วยความเข้าใจแท้จริง โดยอิงจากบาลีใ

“กาม” หมายถึง ความใคร่ ความอยาก หรือสิ่งที่น่าปรารถนา ดังนั้น “กิเลสกาม” จึงหมายถึง ความชั่วที่แฝงอยู่ในใจ แล้ว ผลักดันให้ ทำสิ่งที่ผิด เพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ปรารถนา กิเลสกามแบ่งออกเป็น ๑๐ อย่าง คือ ๑

เนื้อหานี้พูดถึง 'กาม' หมายถึงความใคร่และความต้องการที่สามารถนำไปสู่ความชั่วในจิตใจ โดยเฉพาะ 'กิเลสกาม' ที่ผลักดันให้คนทำสิ่งที่ผิดเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ นอกจากนี้ยังได้มีการแบ่งประเภทกิเลสกา

๑๐) อโนตตัปปะ ได้แก่ ความไม่เกรงกลัวต่อความชั่ว ๒. วัตถุกาม หมายถึง วัตถุอันน่าใคร่ น่าปรารถนา เรียก อีกอย่างหนึ่งว่า กามคุณ แบ่งออกเป็น ๕ อย่าง คือ ๑) รูป คือ สิ่งต่าง ๆ ที่เราเห็นได้ด้วยตา ๒) เสียง

บทความนี้อธิบายถึงอนัตตัปปะ ซึ่งเป็นความไม่เกรงกลัวต่อความชั่ว รวมถึงวัตถุกามที่แบ่งเป็น 5 ประเภท ได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส และโผฏฐัพพะ ที่สามารถกระตุ้นให้เกิดอาการโลภะและโมหะ เมื่อไม่ทำการอบรมจิตใจ อ

สิ่งแรกที่ควรพิจารณาก็คือ คำว่า “บรรพชา” คำว่า “บรรพชา” โดยรากศัพท์เดิมแปลว่า เว้นความ ชั่วทุกอย่าง หรือการทำให้ถึงซึ่งความเป็นผู้ประเสริฐ แต่เดิมที เดียวคำว่า “บรรพชา” หมายความว่า บวช เช่น สิทธัตถราช

คำว่า "บรรพชา" หมายถึงการเว้นความชั่วและการบวชโดยเฉพาะในบทบาทของสามเณร ในปัจจุบันแก่ได้มีการใช้คำว่าบรรพชาและอุปสมบทร่วมกันเพื่ออธิบายถึงการเป็นพระภิกษุ การบวชจะช่วยให้บรรพชิตมีโอกาสในการประพฤติพรหมจร

๑) ถึงพร้อมด้วยมรรยาทและโคจร มีปรกติเห็นภัยในโทษแม้เพียงเล็กน้อย ๓) สมาทานศึกษาอยู่ในสิกขาบททั้งหลาย ๑) ถึงพร้อมด้วยมรรยาทและโคจรในหัวข้อนี้มีคำศัพท์ ที่ต้องแยกพิจารณาอยู่ ๒ คำ คือ “มรรยาท” กับ “โคจร”

บทความนี้กล่าวถึงมรรยาทและโคจรในพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงคำศัพท์ที่สำคัญ 2 คำ คือ มรรยาท และ โคจร ซึ่งอธิบายถึงอาจาระที่ดีและไม่ดี อาจาระที่ดีประกอบด้วยความเคารพ ยำเกรง และการสำรวมในศีล ขณะที่อาจาระที่ไ

๒. เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน หมายถึง การตั้งสติ ตามเห็นเวทนาในเวทนา คือ ความรู้สึกสุข ทุกข์ หรือไม่สุขไม่ ทุกข์ของกายต่าง ๆ ที่ซ้อนกันอยู่ในกายมนุษย์นี้ ๓. จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน หมายถึง การตั้งสติ ตามเห

เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน คือ การตั้งสติในการเห็นเวทนาในตนเอง เช่น ความรู้สึกสุข ทุกข์ หรือไม่สุขไม่ทุกข์ของร่างกาย การตั้งสติในจิตก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน โดยพิจารณาถึงจิตที่ซ้อนกันในร่างกายมนุษย์ นอกจากน

นิปเปสิกตานี้ พระอรรถกถาจารย์อธิบายว่า หมายถึง การ ค่าด้วยวัตถุสําหรับค่า ๑๐ อย่าง คือ พูดข่ม พูดใส่ร้าย พูดขับเขา พูดไล่เขา พูดหยันเขา พูดเย้ยเขา พูดเหยียดเขา พูดหยามเขา พูดโพนทะนา และต่อหน้าพูดหวาน

เนื้อหาเกี่ยวกับแนวทางการหาเลี้ยงชีพด้วยวิธีการที่ไม่บริสุทธิ์ของพระภิกษุ โดยระบุถึง 5 วิธีที่พระภิกษุใช้รวมถึงการพูดลับหลัง สร้างความข่มขู่ และแสวงหาผลประโยชน์จากผู้อื่น สิ่งเหล่านี้ถือเป็นการละเมิดศ

ตรัสสอนว่า ควรบริโภคหย่อน ๔-๕ คำ แล้วดื่มน้ำตามไป ก็จะ รู้สึกอิ่มพอดีไม่ทําให้ท้องพร่อง และไม่ทำให้แน่นท้องจนรู้สึกอึดอัด ๓) วัตถุประสงค์ในการใช้เสนาสนะ คำว่า “เสนาสนะ” ประกอบด้วย คำว่า “เสนะ” คือ ที่

บทความนี้เน้นการสอนของพระพุทธเจ้าที่แนะนำให้บริโภคอาหารเป็นคำ ๆ และดื่มน้ำตามเพื่อรู้สึกอิ่มพอดี นอกจากนี้ยังสอนเกี่ยวกับการใช้เสนาสนะ ซึ่งหมายถึงที่อยู่อาศัยและสิ่งของในที่อยู่อาศัย เช่น กุฏิ เพื่อเป

พิจารณาโดยแยบคาย ถึงวัตถุประสงค์ที่ถูกต้องของการบริโภค เสียก่อน แล้วจึงค่อยบริโภคใช้สอยปัจจัยนั้น ๆ ซึ่งจะเห็นได้ว่า ปัจจัยสันนิสสิตศีลนี้ พระภิกษุจะสามารถบำเพ็ญให้สำเร็จ บริบูรณ์ได้ ก็ด้วยปัญญา ๓. ถึ

บทความนี้กล่าวถึงการบริโภคที่มีศีล คือการพิจารณาให้ดีว่าควรบริโภคอะไรและทำอย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหลักจุลศีล ซึ่งมุ่งหวังให้เกิดความกรุณาและความเอ็นดูต่อสัตว์ นอกจากนี้ยังมีการวางหลักในการเว้นจากกา

lo ไฟ ปรุงยาสำรอก ยาถ่าย ยาแก้ปวดศีรษะ หุงน้ำมันหยอดหู ปรุงยาตา ยานัตถุ์ ยาทากัด ยาทาสมาน ป้ายยาตา ทำการ ผ่าตัด รักษาเด็ก ใส่ยา ชะแผล เป็นต้น ในที่นี้มีคำว่า ติรัจฉานวิชา” คำว่า “ติรัจฉาน” แปลว่า “ไปข

บทความนี้สำรวจความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับยาสมุนไพรและการแพทย์ทิเบต รวมถึงคำอธิบายเกี่ยวกับ 'ติรัจฉานวิชา' ซึ่งหมายถึงวิชาที่ขัดขวางหรือไม่เข้ากับความเป็นพระ นอกจากนี้ยังพูดถึงความสำคัญของศีลสามประการในชีว